İ

  A - B - C - Ç - D - E - F - G - H - I - İ - K - L - M - N - O - Ö - P - R - S - Ş - T - U - Ü - V - Y - Z

1. İbadet  de,  kabahat  de  kul  içindir.
2. İbadet  ile  Cennet'e  girilmez,  temiz  kalb  gerek.
3. İbib-ullah  sivri  külâh.
4. İç  dedilerse,  çeşmeyi  kurut  demediler  ya.
5. İç  güveysinden  hallice.
6. İçerisi  çıfıt  çarşısı.
7. İçi  beni  yakar,  dışı  eli.
8. İçi  başka,  dışı  başka.
9. İçi  dışına  uymaz.
10. İçinden  pazarlıklı.
11. İçine  girmeyen  hâli  bilmez.
12. İçine  sıçan  düşse  başı  yarılır.
13. İçme  nâmert  elinden  su,  âb-ı  hayat  olsa  da.
14. İçtik  üzüm  suyunu,  döktük  yüzün  suyunu.
15. İfrit  kesildi.
16. İğne  atsan  yere  düşmez.
17. İğne  deliğinden  Hindistan'ı  seyreder.
18. İğne  ile  kuyu  kazmaya  benzer.
19. İğne  ipliğe  dönmek.
20. İğneyi  evvela  kendine  sok  sonra  çuvaldızı  ele.
21. İğreti  ata  binen  tez  iner.
22. İhmalcinin  oğlu,  uşağı  olmaz.
23. İhtimaldir  padişahım  belki  derya  tutuşa.
24. İhtiyara  yoksulluk  güç.
25. İhtiyarlık  insanı  her  şeyden  geçirir.
26. İhtiyar  olsam  da  gönlüm  tazedir.
27. İkbalin  iyi  olursa  sen  otur,  ikbal  işler.
28. İki  at  bir  kazığa  bağlanmaz.
29. İki  ayağını  bir  pabuca  koydular.
30. İki  ayaklı  kütüphane.
31. İki  bakmak,  bir  istemeğe  bedeldir.
32. İki  bülbül  bir  dala  konmaz.
33. İki  cambaz,  bir  ipte  oynamaz.
34. İki  çıplak,  bir  hamamda  yakışır.
35. İki  cami  arasında  kalmış  binamaza  (beynamaz)  döndü.
36. İki  dinle,  bir  söyle.
37. İki  dirhem,  bir  çekirdek.
38. İki  elim,on  parmağım  yakanda.
39. İki  elin  sesi  var,  bir  elin  nesi ?
40. İki  fındık  bir  olsa,  bir  koyun  başını  yaralar.
41. İki  göç,  bir  bozgun  yerini  tutar.
42. İki  gönül  bir  olunca  samanlık  seyran  olur.
43. İki  gözü,  iki  çeşme.
44. İki  güreşenden  biri  yıkılır.
45. İki  kamçı,  bir  kuyruk  herkes  kendi  başına  buyruk.
46. İki  kaptan,  bir  gemiyi  batırır.
47. İki  karpuz,  bir  el  ile  tutulmaz.
48. İki  karpuz,  bir  koltuğa  sığmaz.
49. İki  kedi,  bir  arslana  pes  dedirir.
50. İki  kıbleye  tapanda  din  olmaz.
51. İki  kılıç,  bir  kına  sığmaz.
52. İki  köpek  bir  kemiği  paylaşamaz.
53. İki  şahin  bir  yerde  yuva  yapmaz.
54. İki  şilte  bir  yastık,  onu  da  terkiye  astık.
55. İki  çatsan  baca  olur,  kime  varsan  koca  olur.
56. İki  tavşanı  birden  kovalıyan  hiç  birini  tutamaz.
57. İki  tımar  bir  yem  yerine  geçer.
58. İki  testi  tokuşunca,  biri  elbet  kırılır.
59. İki  yakası  bir  yere  gelmez.
60. İkindiden  sonra  dükkan  açılmaz.
61. İkisini  bir  çifte  koş.
62. İlim  deryadır.
63. İlim  gençlikte  dikilen,  ihtiyarlıkta  meyvesi  alınan  bir  ağaçtır.
64. İlim,  sahibine  dost;  mal,  sahibine  düşman  kazandırır.
65. İlim,  sarıkla  elde  edilemiyen  bir  hazinedir.
66. İlim,  yalnız  cehli  giderir.
67. İlk  atılan  taş  uzak  düşer.
68. İlk  göz  ağrısı.
69. İlk  oyun  acemilerindir.
70. İllet  ile  dirilen  mihnet  ile  can  verir.
71. İlmi  Allah  dileyene,  malı  dilediğine  verir.
72. İlmin  dostundan  düşmanı  daha  çoktur.
73. İmam  evinden  aş,  ölü  gözünden  yaş.
74. İmanını  gevretmek.
75. İnadım  inat,  adım  kel  Murat.
76. İnanma  dostuna  saman  kor  postuna.
77. İnce  eleyip  sık  dokuma.
78. İncir  çekirdeğini  doldurmaz.
79. İnersin  gönül  inersin,  attan  eşeğe  binersin.
80. İnsaf  dinin  yarısıdır.
81. İnsaf  olmayanda  iman  olmaz.
82. İnsan  beşer,  kuldur  şaşar.
83. İnsan  bilmediğini  ayağının  altına  alsa,  başı  göğe  değer.
84. İnsan,  demirden  sert,  taştan  berk,  gülden  naziktir.
85. İnsan  doğduğu  yerde  değil,  doyduğu  yerde  yaşar.
86. İnsan  ektiğini  biçer.
87. İnsan  düştüğü  yerden  kalkar.
88. İnsan  göre  göre,  hayvan  süre  süre  alışır.
89. İnsan  iki  kere  ölmez.
90. İnsan  insana  gerek  olur,  iki  serçeden  börek  olur.
91. İnsan  insanın  aynasıdır.
92. İnsan  insanın  rahmanı,  insan  insanın  şeytanı.
93. İnsan  kâh  olur  dağı  kaldırır,  kâh  olur  darıyı  kaldıramaz.
94. İnsan  kanatsız  kuştur.
95. İnsan  kıymetini,  insan  bilir.
96. İnsan  kocar,  gönül  kocamaz.
97. İnsan  mürekkep  yalamakla  âlim  olmaz.
98. İnsan  olan  bir  kere  yanılır.
99. İnsan  olmayan  insan  kadrini  bilmez.
100. İnsan  öleceğini  bilse  mezarını  kendi  kazar.
101. İnsan  sevdiği  şeyi  çok  söyler.
102. İnsan  sözünden  öküz  boynundan  tutulur.
103. İnsana  dayanma  ölür,  ağaca  dayanma  kurur.
104. İnsana  döğen,  deveye  diken  yarar.
105. İnsanı  arkadaşı  azdırır.
106. İnsanı  gam,  duvarı  nem  yıkar.
107. İnsanı  ümit,  deveyi  hamut  yaşatır.
108. İnsanı  zaman  kadar  terbiye  eden  bir  şey  yoktur.
109. İnsanın  adı  çıkmasından  canı  çıkması  hayırlıdır.
110. İnsanın  aklı  acıyan  yerinde.
111. İnsanın  değeri  sözünden  belli  olur.
112. İnsanın  eti  yenmez,  derisi  giyilmez,  tatlı  dilinden  başka  nesi  var ?
113. İnsanın  gözü,  yerin  kulağı  var.
114. İnsanın  gözünü  bir  avuç  toprak  doyurur.
115. İnsanın  her  zamanı  bir  olmaz.
116. İnsanın  izzeti  de  elindedir  zilleti  de.
117. İnsanın  kötüsü  olmaz  meğer  ki  züğürt  ola.
118. İnsanın  soyu  bir,  huyu  bindir.
119. İnsanın  söylemezinden,  suyun  şarlamazından  korkulur.
120. İnsanın  söz  anlamazı  atın  gem  almazı.
121. İnsanın  yere  bakanından,  hayvanın  göğe  bakanından  kork.
122. İp  kırıldığı  yerden  bağlanır.
123. İpe  un  serdi.
124. İpi,  sapı  yok.
125. İpin  ucunu  kaçırdı.
126. İpiyle  kuyuya  inilmez.
127. İpliği  pazara  çıktı.
128. İpsiz  sapsız.
129. İpten  kazıktan  kurtulmuş.
130. İrfan,  sahibini  aziz  eyler.
131. İrisini  ipe,  ufağını  çöpe  dizer.
132. İsa  için  Musa'yı  kınamazlar.
133. İslâmın  şartı  beş,  altıncısı  haddini  bilmek.
134. İsmi  var,  cismi  yok.
135. İspatına  muktedir  olmadığın  şeyi  söyleme.
136. İstediğini  söyleyen  istemediğini  işitir.
137. İstemem  yan  cebime  koy.
138. İstenilen  yere  git  ar  eyleme,  istenilmeyen  yere  gidip  dar  eyleme.
139. İstenmeyen  aş,  ya  karın  ağrıtır  ya  baş.
140. İstersen  şahit  ol,  borcun  yoksa  kefil  ol.
141. İsteyenin  bir  yüzü  kara,  vermeyenin  iki  yüzü.
142. İsteyenin  kuluyum,  istemeyenin  sultanı.
143. İstimi  aldı.
144. İş  anlatılıncaya  kadar  baş  elden  gider.
145. İş  anlayanda  değil,  başaranda  derler.
146. İş  başa  düştü.
147. İş  başa  düşünce,  gayret  dayıya  düşer.
148. İş  başa  düşünce  sözü  ayağa  düşürme.
149. İş  başarana  baş  vurulur.
150. İş  bilenin,  kılıç  kuşananın.
151. İş  çığırından  çıktı.
152. İş  çoğaltmak,  iş  bilmemekten  ileri  gelir.
153. İş  işten  geçti.
154. İş,  olacağına  varır.
155. İşe  şeytan  karıştı.
156. İşi  Allaha  kalmış.
157. İşi,  erbabına  işletmeli.
158. İşi  olmıyanın  aşı  olmaz.
159. İşi  yüzüne  gözüne  bulaştırır.
160. İşimiz  Allah'a  kaldı.
161. İşin  bilen,  eşin  bilen,  aşın  bilen  fakir  olmaz.
162. İşin  içinde  bir  bit  yeniği  var.
163. İşin  yoksa  şahit  ol,  paran  çoksa  kefil  ol.
164. İşini  kış  tut  da  yaz  çıkarsa  bahtına.
165. İşitilmemiş  haber  yoktur  cihanda.
166. İşkembeden  atma.
167. İşleyen  demir  ışıldar.
168. İşte  at,  işte  meydan.
169. İşte  kılıç,  işte  meydan.
170. İşten  artmaz,  dişten  artar.
171. İt  ağzına  bir  kemik.
172. İt  başı  terkide  durmaz.
173. İt  ile  çuvala  girilmez,  kedi  ile  kilere.
174. İt  ite,  it  de  kuyruğuna  buyurmuş.
175. İt  iti  bulur.
176. İt  iti  yemez.
177. İt  itin  ayağına  basmaz.
178. İt  sürüsü.
179. İt  ürümekle  deniz  murdar  olmaz.
180. İt  ürür,  kervan  yürür.
181. İte  dalanmadansa  çalıyı  dolanma  yeğdir.
182. İti  an,  çomağı  hazırla.
183. İti  an,  taşı  eline  al.
184. İti  ite  salarlar.
185. İti,  öldürene  sürütürler.
186. İti  yol  kocatır.
187. İtin  ayağını  taştan  mı  sakınırsın ?
188. İven  (acele  eden)  kız  ere  varmaz,  varsa  dahi  baht  bulmaz.
189. İvmekle  (evmekle)  yol  alınmaz.
190. İyi  adamın  ağzından  iyi  çıkar,  kötü  adamın  ağzından  kötü.
191. İyi  arkadaş  uzun  yolu  kısaltır.
192. İyi  dost  kara  günde  belli  olur.
193. İyi  eden  iyi  bulur,  kötü  eden  kötü  bulur.
194. İyi  evlat  ana  babayı  vezir  eder,  kötüsü  rezil  eder.
195. İyi  gitmeyince,  kadri  bilinmez.
196. İyi  gün  doğuşundan  bellidir.
197. İyi  gün  dostu.
198. İyi  ile  konuşan  çuvalına  un  doldurur.
199. İyi  ipek  kendini  kırdırmaz,  iyi  kadın  kendini  dövdürmez.
200. İyi  kadının  kocası,  cüppesinden  bellidir.
201. İyi,  kötü  geçit  başında  belli  olur.
202. İyi  olacak  hastanın  hekim  ayağına  gelir.
203. İyi  olursa  bahtından,  kötü  olursa  bizden  bilirler.
204. İyi  söyle  iyi  işit.
205. İyi  söz  ile  yılan  ininden  çıkar.
206. İyi  söz  insanın  dilini  aşındırmaz.
207. İyiliğe  iyilik  her  kişinin  kârı,  kötülüğe  iyilik  er  kişinin  kârı.
208. İyiliğe  iyilik  olsaydı  koca  öküze  bıçak  olmazdı.
209. İyilik  eden,  iyilik  bulur.
210. İyilik  et  denize  at  balık  bilmezse  Hâlik  bilir.
211. İyilik  et,  iyilik  bul.
212. İyilik  et  komşuna,  iyilik  gelsin  başına.
213. İyilik  gibi  alemde  sermaye  olmaz.
214. İyilik  iki  baştan  olur.
215. İzmir'in  seyyahı,  Şam'ın  şekeri,  Medine'nin  hurması,  züğürtlükten  gelir  bıyık  burması.  

  A - B - C - Ç - D - E - F - G - H - I - İ - K - L - M - N - O - Ö - P - R - S - Ş - T - U - Ü - V - Y - Z

M.K.